از یکی از نامه های صادق هدایت

از اوضاع این جا خواسته باشید چیز تازه ای نشنیده ام زندگی به همان حماقت سابق ادامه دارد نه امیدی است و نه آرزویی و نه آینده و نه گذشته ای چهار ستون بدن را به کثیف ترین طرزی می چرانیم و شبها بوسیله دود و دو به خاکش می سپاریم و با نهایت تعجب می بینیم که باز فردا سر از قبر بیرون آورده ایم.